خطبه نمازجمعه 25/01/1391

بسم الله الرحمن الرحیم

بندگان خوب و شایسته خداوند، نمازگزاران عزیز و بزرگوار جمعه، برادران و خواهران گرامی، همه شما عزیزان و خودم را در این خطبه به تقوای الهی و متابعت کردن از اوامر الهی و نواهی پروردگار عالم وصیت و سفارش می‏نمایم.

عزیزان تقوا در انسان عامل نشاط و شادابی است و تقوا نیروی روحانی است که در اثر پرهیزهای معقول و منطقی حاصل می‏شود، نه فرا از مسئولیت، امید است خداوند بزرگ چنین تقوایی را به من و همه شما عنایت فرماید.

ادامه می‏دهم سلسله بحث‏های گذشته در سیره و زندگی پر بار ائمه هدی «علیهم السلام» در اصل نهم از اصول اخلاقی و شیوه رفتاری آن بزرگواران در مسئله بهداشت و درمان و پیشگیری آن در زندگی.

بحث امروز راجع به استفاده از آب پاکیزه و وسائل پاک است. ائمه معصومین «علیهم السلام» برای رعایت بهداشت و پیشگیری از بیماری‏ها سعی فراوان داشتند تا از آب پاک و پاکیزه و تمیز استفاده نمایند و از آب‏های آلوده و وسائلی که از بهداشتی بودن آن اطمینان نداشتند استفاده نمی‏کردند.

امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا «علیه السلام» فرمودند: کسی از حمام قطعه سفالی را بردارد و با آن بدن خود را بمالد(که در قدیم رسم بود) و به بیماری بَرَص مبتلا گردد هرگز جز خودش کس دیگری را ملامت نکند، و همچنین کسی که با آبی که قبلاً در آن غسل شده یا قبلاً کسی بدن خود را در آن شستشو دهد(مثل آب خزینه سابق یا آب استخرهای فعلی)، در نتیجه به بیمار جزام مبتلا شود هرگز جز خودش کس دیگری را سرزنش و ملامت نکند.

یکی از حاضران در جلسه عرض کرد: مردم مدینه می‏گویند(امروزی‏ها هم می‏گویند) در چنین آبی که دیگران در آن غسل کرده‏اند یا استفاده کرده‏اند شفای چشم است یا برای انسان شفاء هست.

حضرت فرمودند: «کذبوا» آنها دروغ گفتند یا دروغ می‏گویند. آبی که در میان آن آب اشخاصی مانند جُنُب از حرام، زناکار و ناصبی دشمن ائمه معصومین «علیهم السلام» که بدتر از آنهاست و افراد دیگر غسل یا شستشو کنند؛ آیا چنین آبی شفابخش یا شفابخش چشم است؟ شفای چشم خواندن و تلاوت سوره مبارکه حمد و معوذتین(ناس، فلق) است. یا فرمود: بخور دادن با عود هندی، صمغ مغربی و کُندُر حاصل می‏شود، نه با آب کثیف استفاده شده دیگران.(فروغ کافی، جلد 6، صفحه 305)

بحمدلله امروزه مردم به طب قدیم و درمان‏های غیرشیمیایی روی آورده‏اند از جمله آیت الله آل اسحاق در قم و دکتر روازاده در تهران، که با داروهای گیاهی و سنتی سعی در درمان مردم دارند و از شیوه زندگی و گفتار امامان معصوم «علیهم السلام» چنین به دست آمده است.